Magnesy WYPRZEDAŻ

Brutus

Kiedy Edvard Munch zwrócił się z prośbą do Toffika o możliwość namalowania go, wielce się zdziwił, gdyż ten nawet nie przerwał jedzenia... Długo namawiał Miszcz, używając wszelkich argumentów - nic nie działało. Dopiero gdy zabrał mu miskę, Toffiś krzyknął - ten krzyk zmroził krew w żyłach mieszkańcom całej okolicy, a Miszcz zbladł i natychmiast wyciągnął pędzel, aby przelać na płótno to, co zobaczył...

Wielce naraził się Miszcz Diego Velazquez hiszpańskiej inkwizycji, malując nagą Wenus! kto wie, czy nie skończyłoby się to dla niego banicyją, gdyby nie jego zięć, który przewrotnie domalował i lustro, i odbicie w nim Dextera, skutecznie odwracając tym samym uwagę od niestosownej golizny...

Nie udało nam się ustalić, ile Karolek zapłacił wielkiemu Witkacemu za ten portret, ale jedno jest pewne: bez pyfka się nie obeszło.

Celne spostrzeżenia Maniusia z Psierociniec o jedzeniu.. o życiu... o jedzeniu... o jedzeniu... zainspirowały Miszcza Jana Matejkę do namalowania tego oto obrazu, który otworzył mu drogę do światowej kariery. Na twarzy Maniusia-myśliciela maluje się zgryzota, jakby przewidywał, że kolacja właśnie przechodzi mu za plecami, tam, gdzie w drugiej sali bawią się goście. Jedzą, piją, lulki palą... a Maniuś tkwi samotnie w pokoju obok - czyż to nie los wielu polskich psów, zdają się mówić smutne oczy Maniusia?..

Obraz Jana Vermeera jest jednym z najpiękniejszych dzieł tego niepowtarzalnego Miszcza i to właśnie za jego sprawą Cygan z Psierocińca przeszedł do legendy (jako Zbierski Pies na Niedźwiedzie zdecydowanie wolał mięso, jednak nie gardził także świeżym mlekiem).